تقسيم ديگر
گناه اين است كه انسان يك دفه گناه ميكند و اقرار دارد گناه كرده است. اما يكدفعه
گناه ميكند و براي گناهش توجيه ميكند. بالاترين خطر اينجاست. مثل اينكه تمدن
را، روشنفكري را به اين بداند كه قرص صورتش باز باشد. روشنفكري را به اين بداند كه
جوراب بدن نما بپوشد. روشنفكري را به اين بداند كه تماس با زن و بالأخره شوخي و
گفت و شنود با زن داشته باشد. العياذ بالله، غيبت كند، غيبت انقلابي، غيبت حزب
اللهي، يعني توجيه كند غيبت خود را؛ تهمت بزند اما اين تهمت را انقلابي حساب كند
نه گناه، بلكه بگويد ثواب هم دارد شايعه پراكني كند به عنوان سياست، اين كه من
بايد سياسي باشم، من بايد وارد اوضاع شوم بعد شايعه پراكني كند و توجيه كند كه اين
سياست است. غيبت كند، تهمت بزند، شايعه پراكني كند به عنوان سياست، به عنوان
انقلاب، خطر است و اين خطرش از همهچيز بالاتر است؛ از همه چيز بيشتر است. لذا
تقاضا دارم گناه در زندگي شما نباشد اصلاً و ابداً چه گناله كوچك چه گناه بزگ.
زيرا گناه موجب سقوط ميشود. تقاضاي بالاتر اينكه مواظب باشيد اگر گناه ميكنيد
ابهت گناه از دل شما نرود؛ در سرازيري گناه واقع نشويد. زيرا خطرناك است. و تقاضاي
بالاتر اينكه اگر گناه ميكنيد اگر ابهت گناه از دل رفت اما ديگر توجيه در گناه
نكنيد. زيرا توجيه گناه خيلي خطر دارد و نميگذارد انسان توبه كند و يا مورد شفاعت
اهل بيت واقع شود «اين مقدمهي بحث».
چيزي كه
متأسفانه بايد بگويم در همهي خانهها هست، بازاري، كارمند، مقدس، غير مقدس،
انقلابي، غيرانقلابي يك گناه بسيار بزرگي است كه ابهتش هم از دل رفته است و بعضي
اوقات توجيه گري هم روي آن آمده است و اگر همهي ما براي اين مصيبت خون گريه كنيم
جا دارد و آن غيبت، تهمت و شايعه است! خانههائي هم داريم كه در اين خانهها
موسيقي، ترانه، مناظر شهوتانگيز، ويدئوهاي كذائي هم هست اما اين ربطي به جلسهي
ما ندارد. همين مقدار بگويم: واي به آن خانهاي كه در آن ترانه باشد. واي به آن
خانهاي كه در آن ويدئوهاي كذائي و مناظر شهوتانگيز باشد. واي به آن خانههائي كه
در آن خانهها غنا باشد. اين كه من ميگويم «واي» اين لفظ امام صادق (علیه السلام) است.
شخصي آمد
خدمت امام صادق (علیه السلام) و عرض كرد يابن رسولالله! من در خانهام غنا ندارم موسيقي
ندارم، ترانه ندارم، رقاصه ندارم اما همسايهي من رقاصه دارد، غنا دارد و من وقتي
كه به مستراح ميروم آن جا يك مقدار طول ميدهم و به ترانههاي او گوش ميدهم؛ به
ساز و آوازهاي او گوش ميدهم چه طور است؟ امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
واي به تو! بلند شو! بلند شو برو غسل كن! (يعني غسل توبه) و نماز بخوان و بعد از
نماز توبه كن كه اگر با اين حال از دنيا رفته بودي واي بر تو. بعد فرمودند: هرچيزي
اهلي دارد و شيعيان ما اهل ساز و آواز نيستند، شيعيان ما اهل ترانه، اهل ويدئوي آن
چناني و مناظر شهوتانگيز نيستند. لذا اگر ترانه يا مناظر شهوتانگيز در آن خانه
باشد واي به اين بچههائي كه در اين خانه بزرگ ميشوند. از نظر روانشناسي واي به
اين بچهها، و از نظر اسلام هم واي به اين خانه. زيرا شياطين به قول پيغمبر
اكرم(صلياللهعليهوآله) در اين خانه زيادند و آنچه در اين خانه نيست بركت خدا،
رحمت خدا و ملائكه خداست.